← Go back to All Blogs
Sign in to follow this  
Followers 0
  • entry
    1
  • comment
    1
  • views
    3,557

Russia To Aid Iran In Major Sanctions-Skirting Energy Megaprojects

Sign in to follow this  
Followers 0
MB

3,404 views

By Simon Watkins - Dec 28, 2020, 5:00 PM CST

 

image.png.01f16d2c2d755f44014feaf730f64ae8.png

Alongside the continued development of its huge West Karoun oil fields, the completion of the supergiant South Pars non-associated gas offshore sector (including the implementation of Phase 11 operations), and the finalisation of the crude oil transfer pipeline from Guriyeh to Jask, Iran’s core focus in the current sanctions environment is to optimise the output and revenues from its already world-scale petrochemicals sector. This has always played a key role in Iran’s ‘resistance economy’ model - the concept of generating value-added returns by leveraging intellectual capital into business development wherever possible. In the last week or so, Iran has launched another three major petchems projects and discussed further co-operation with Russia in the sector.  

In sanctions terms, Iran’s petchems sector has always occupied a somewhat grey area from the legal perspective. “When the previous set of major sanctions were at their height [2011/12], Iran’s petrochemical industry was the subject of U.S. and E.U. sanctions, and the only way for Iran to sell such products ‘legally’ was to customers outside the U.S. and E.U.,” a Washington DC-based senior lawyer with an international litigation and arbitration specialist legal firm, told OilPrice.com. At that time, secondary sanctions were in place in the U.S. on any person worldwide that purchased, acquired, sold, transported, or marketed Iranian-origin petrochemical products, or provided goods or services valued at US$250,000 or more (or US$1 million over a 12-month period) for use in Iran’s production of petrochemical products. In the E.U. there was a ban on the import, purchase, or transportation of Iran-origin petrochemical products, and on the export to Iran of certain equipment for use in the petrochemical industry. In stark contrast to the previous sanctions era, there are currently no E.U. sanctions specifically on Iran’s petchems sector and nor are there plans to impose them. From the U.S. perspective, it cannot currently exert jurisdiction for ‘primary’ sanctions unless U.S. persons are involved – notably U.S. banks and U.S. employees.

Given this backdrop, then, Iran has aggressively developed its petchems sector over the years towards the goal of producing at least 100 million tons per year (mtpy) by the original target year of 2025. Last week, though, Iran’s Petroleum Minister, Bijan Zanganeh, stated that the country’s petrochemical production capacity would reach the 100 mtpy figure three years early – in 2022 – by which time the sector would be generating at least US$25 billion per year. He added that plans were also underway to increase the yearly revenues from petchems to at least US$37 billion per year by the end of 2026, while production at that point would be around 133 mtpy. Even more specifically, according to a comment last week from the chief executive officer of Iran’s National Petrochemical Company (NPC), Behzad Mohammadi, so far this Iranian calendar year (ending on 20 March 2021), nine petrochemical projects have come online in Iran and eight others are expected to become operational by the end of the year. These new projects, he added, will lift the total production capacity of the Islamic Republic’s petchems industry from around 66 mtpy to at least 77 mtpy by 20 March 2021.Related: Will Batteries Kill Off Traditional Power Plants?


Three of these major projects were officially inaugurated last week alone, specifically the olefin and sulphur recovery units of Ilam Petrochemical Plant (IPP), the potassium sulphate unit of Urmia Petrochemical Plant (UPP), and the Hegmataneh Petrochemical Plant (HPP). The new units at IPP have come on stream with a total annual production capacity of 750,000 mtpy and an investment of €866 million, with the IPP’s chief executive officer, Hassan Najafi-Semnani, stating last week that with the inauguration of the olefin unit, the feedstock of the heavy polyethylene unit (which links in to the game-changing West Ethylene Pipeline) will be supplied from this unit. He added that overall the unit is designed to yield 458,000 mtpy of ethylene, 124,000 mtpy of propylene, 132,000 mtpy of pyrolysis gasoline, and 33,000 mtpy of liquid fuel. Interestingly in the context of the aforementioned grey area in which petchems sits in sanctions law, the sulphur recovery unit is licensed by France’s Axens (albeit built by Iran’s Energy Industries Engineering and Design).

This licensing (and later indigenisation) of equipment, processes, and technology by Iran from foreign suppliers has long been a feature of co-operation and contracts on offer from Tehran and has been focussed on expanding its exports of four key products - ethylene, polyethylene (PE), monoethylene glycol (MEG), and methanol. Each of these is in high demand from China, especially the ethylene products, and Iran has a natural advantage in the production of these, as its natural gas is unusually rich in ethane, and the government has kept the price of ethane low. So, ethylene production costs based on ethane feedstock in Iran are comparable to the lowest cost ethylene producers of Saudi Arabia, the U.S., and Canada, at a time when demand for polypropylene and polyethylene - the two most utilised plastics products in the world - from China is expected to increase by around five percent per year for the next five years at least.Related: The Worst Performing Energy Stocks Of 2020

This view on licensing and indigenisation was re-iterated after the signing of the Joint Comprehensive Plan of Action deal by then-Deputy Petroleum Minister for International Affairs and Commerce, Amir-Hossein Zamani-Nia, who said: “Direct investment is highly favoured by Iran’s petroleum ministry but before that, Iran’s [hydrocarbons] industry is in need of technologies and project management.” The Urmia Petrochemical Plant, meanwhile, is a subsidiary of the Iranian Investment Petrochemical Group and the Persian Gulf Petrochemical Industries Company (PGPIC) and is the first producer of medical-grade granulation powder and PVC in the country, with an annual capacity of 45,000 tons. Finally, the licence to establish the HPP was issued by the NPC in September 2002 but was only able to secure the full financing required to begin full operations in the past few months and, again, the technical side of the plant came from Italy’s IGS (although built by the NPC).

Aside from the ongoing direct and indirect help for its petchems’ expansion programme coming from Western European companies, the tension between Tehran and Moscow that grew after the disastrous ‘renegotiation’ of Iran’s share in Caspian hydrocarbons revenues (and Russia making way for China’s burgeoning interests in Iran) appears to have diminished again, opening the way for a re-emergence of earlier in-principle agreements between the two countries, which includes boosting the petchems sector. Just over a week ago, Iran’s Zanganeh met with Russia’s Energy Minister, Alexander Novak, with both reiterating the need for deepening cooperation between the two countries in various fields, especially energy. For Russia, this has always centred on gas and related petchems, with oil figuring closely after those, following a series of memoranda of understanding (MoUs) signed in 2017.

These were initially centred on verbal promises made between former National Iranian Oil Company managing director, Ali Kardor, and Gazprom’s chief executive officer, Alexei Miller, that Russian state gas giant would replace Linde on the Iran’s planned mega-liquefied natural gas complex as a natural adjunct to the range of gas exploration and development projects to be undertaken by Russia in the Kish, North Pars, and the Farzad fields to begin with. Repayment of the finances for developing these projects were to have been made by selling the produced natural gas via Gazprom-controlled pipelines or in LNG produced from Gazprom-financed LNG plants or the petchems products that were produced from the gas. The key to all of this, though, is that Russia has always wanted a much more definitive say on where Iranian gas goes in the future as its volume begins to grow because if Iranian gas started to make its way in size into Europe then it would undermine Russia’s power over the continent that is based on the ability to turn off the gas taps. Additionally, Russia and Iran acting together in the gas sector would significantly influence global pricing, which is a idea in line with the original concept behind the ‘Gas Troika’ (often termed ‘Gas OPEC’) of Russia, Iran, and Qatar.

---

About author:

Simon Watkins is a former senior FX trader and salesman, financial journalist, and best-selling author. He was Head of Forex Institutional Sales and Trading for Credit Lyonnais, and later Director of Forex at Bank of Montreal. He was then Head of Weekly Publications and Chief Writer for Business Monitor International, Head of Fuel Oil Products for Platts, and Global Managing Editor of Research for Renaissance Capital in Moscow. He has written extensively on oil and gas, Forex, equities, bonds, economics and geopolitics for many leading publications, and has worked as a geopolitical risk consultant for a number of major hedge funds in London, Moscow, and Dubai. In addition, he has authored five books on finance, oil, and financial markets trading published by ADVFN and available on Amazon, Apple, and Kobo.

 

Sign in to follow this  
Followers 0


1 Comment


Recommended Comments

 

ปตท. เป้าหมายขึ้นแท่น TOP 100

     บมจ. ปตท. (PTT) ติดอันดับ 1 ในบรรดา 100 บริษัท ในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทยที่ทำรายได้มากที่สุดทั้ง รายได้ กำไร และมูลค่าหลักทรัพย์ มีรายได้รวมสูงเป็นอันดับ 1 จำนวนกว่า 2 ล้านล้านบาทในปี 2551 ในช่วง 9 เดือนแรกของปี 2552 มีรายได้รวมมากกว่า 1.16 ล้านล้านบาทและมีกำไรสุทธิกว่า 60,000 ล้านบาทขณะที่ Market Cap มีขนาดใหญ่เกือบ 7 แสนล้านบาท ถือเป็นบริษัท จดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์ฯ ที่ใหญ่ที่สุดคิดเป็น 11.87% ของมูลค่าตลาดหลักทรัพย์ฯ ตามราคาตลาดเปรียบเทียบกำไรสุทธิในช่วง 6 เดือนแรกปี 2553 พบว่าตัวเลขกำไรสุทธิสูงกว่าตัวเลขกำไรสุทธิในช่วงเดียวกันของปี 2552 เกือบ 40,000 ล้านบาท หากรวม บริษัท ในกลุ่มปตท. ที่จดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์ฯ แล้วจะมีมูลค่ากว่า 1.5 ล้านล้านบาทเป็นร้อยละ 26.74 หรือกว่า 1 ใน 4 ของมูลค่าตลาดหลักทรัพย์ฯ ตามราคาตลาดความเคลื่อนไหวที่เป็นก้าวสำคัญในอนาคตของเครือปตท. จากการควบรวมกิจการ บริษัท ลูกในกลุ่มธุรกิจปิโตรเคมีและการกลั่นรวมไปถึงแผนการอนุมัติแผนกู้เงินร่วม 8 หมื่นล้านบาท ภายในช่วง 5 ปีและแผนการลงทุน 5 ปี (2553-2557) ที่มีวงเงินรวมกว่า 2.4 แสนล้านบาท คือเส้นทางบายพาสที่จะส่งผลให้หุ้น PTT ทะยานติดลมบนได้เป็นอย่างดี ปตท. จะต้องก้าวข้ามไปสู่ บริษัท พลังงานข้ามชาติที่คาดว่าจะติดอันดับ TOP 100 ของ บริษัท ที่มียอดขายสูงสุดของโลกตามการจัดลำดับของนิตยสาร Fortune 500 ภายในปี 2563 และมีผลการดำเนินงานติดระดับชั้นนำ (Top Quartile Performance) โดยมีเป้าหมายการดำเนินธุรกิจระยะยาวที่ ปตท. จะเป็นองค์กรที่ 1. มีธุรกิจในกลุ่มที่หลากหลายมีขนาดใหญ่เพื่อสามารถจัดหาพลังงานรองรับความต้องการของประเทศได้ (BIG) 2. มีการลงทุนตลอดห่วงโปธุรกิจ (Business Value Chain) เพื่อสร้างมูลค่าเพิ่มและเติบโตอย่างยั่งยืน (LONG) 3. มีผลประกอบการที่ดีมีความเข้มแข็งและได้เปรียบในการแข่งขัน และมีฐานะทางการเงินที่แข็งแกร่ง (STRONG) ทั้งนี้ได้จัดสรรงบประมาณเพื่อการลงทุนในอีก 5 ปีข้างหน้า (2553-2557) ที่มีวงเงินรวทกว่า 2.4 เเสนล้านบาท คือเส้นทางบายพาสที่จะส่งผลให้หุ้น PTT ทะยานติดลมบนได้เป็นอย่างดี

 

     ปตท. จะต้องก้าวข้ามไปสู่ บริษัท พลังงานข้ามชาติที่คาดว่าจะติดอันดับ TOP 100 ของ บริษัท ที่มียอดขายสูงสุดของโลกตามการจัดลำดับของนิตยสาร Fortune 500 ภายในปี 2563 และมีผลการดำเนินงานติดระดับชั้นนำ (Top Quartile Performance) โดยมีเป้าหมายการดำเนินธุรกิจระยะยาวที่ปตท. จะเป็นองค์กรที่ 1. มีธุรกิจในกลุ่มที่หลากหลายมีขนาดใหญ่เพื่อสามารถจัดหาพลังงานรองรับความต้องการของประเทศได้ (BIG) 2. มีการลงทุนตลอดห่วงโซ่ธุรกิจ (Business Value Chain) เพื่อสร้างมูลค่าเพิ่มและเติบโตอย่างยั่งยืน (LONG) 3. มีผลประกอบการที่ดีมีความเข้มแข็งและได้เปรียบในการแข่งขันและมีฐานะทางการเงินที่แข็งแกร่ง (STRONG) ทั้งนี้ได้จัดสรรงบประมาณเพื่อการลงทุนในอีก 5 ปีข้างหน้า (2553-2557) วงเงินรวม 243,518 ล้านบาทและได้กำหนดกลยุทธ์ทางธุรกิจในกลุ่มธุรกิจต่างๆของ ปตท. ไว้ที่กลุ่มธุรกิจปิโตรเลียมขั้นต้น (Upstream Business) กลุ่มธุรกิจปิโตรเลียมขั้นปลาย (Downstream) และกลุ่มธุรกิจใหม่ (New Business) บางเรื่องที่เดินไปล่วงหน้าจากการที่ ปตท. ลงทุนตั้งสถาบันวิจัยและพัฒนาเทคโนโลยีเพื่อเพิ่มผลผลิตและพัฒนาผลิตภัณฑ์ให้มีมูลค่าเพิ่มเป็นอีกแนวทางหนึ่งในการสร้างศักยภาพในการแข่งขันของกลุ่ม ปตท. โดยเน้นการนำก๊าซธรรมชาติมาใช้ประโยชน์วิจัยและพัฒนาพลังงานทดแทนในอนาคตเพื่อเตรียมความพร้อมก่อนที่จะพัฒนานำมาใช้ในเชิงพาณิชย์ เช่นเชื้อเพลิงชีวิภาพก๊าซธรรมชาติเหลวไฮโดรเจน การสังเคราะห์น้ำมันจากก๊าซธรรมชาติ (Gas to Liquids) การสังเคราะห์น้ำมันจากชีวมวล (Biomass to Liquids) การแปลงขยะเป็นพลังงาน (Waste to Energy) พลังงานแสงอาทิตย์พลังงานลมเป็นต้น

 

ปตท.สผ. Top 5 ภูมิภาคเอเชีย

     ปตท.สผ. เป็น บริษัท สำรวจและผลิตปิโตรเลียมแห่งแรกและแห่งเดียวของคนไทยถูกจัดตั้งขึ้นเมื่อปี 2528 เพื่อทำหน้าที่สำรวจพัฒนาและผลิตปิโตรเลียมทั้งในประเทศไทยและต่างประเทศรวมทั้งลงทุนในธุรกิจต่อเนื่องที่มีความสำคัญเพื่อตอบสนองความต้องการพลังงานของประเทศและเพื่อการสร้างความมั่นคงด้านพลังงานให้กับประเทศไทยปี 2552 ที่ผ่านมา ปตท.สผ. ก็มีกำไรสูงกว่า 2.2 หมื่นล้านบาทนับเป็นอันดับ 3 ของ บริษัท ในตลาดหลักหลักทรัพย์ฯ และมี Market Cap. สูงเป็นอันดับ 2 รองจาก บริษัท แม่โดยมีมูลค่าหลักทรัพย์ตามราคาเปรียบเทียบตัวเลขในช่วง 6 เดือนแรกปี 2552 ปตท.สผ. หรือ PTTEP มีกำไรสุทธิหมื่นล้านต้น ๆ ขณะที่ตัวเลขกำไรสุทธิในช่วงเดียวกันของปี 2553 ปตท.สผ. ตัวเลขลิ่วไปแล้วกว่าสองหมื่นล้านบาท นี่เพียงแค่ตัวเลขครึ่งปีแรก ตลาดอยู่ที่กว่า 4.8 แสนล้านบาทเท่านั้น เเผนการลงทุนที่ตั้งไว้ในปี 2553 ปตท.สผ. ตั้งงบการลงทุนไว้ระหว่าง 8 หมื่นล้านถึง 1 แสนล้านบาท เพื่อกระตุ้นอัตราเติบโตจาก 7% ไปสู่เลขสองหลัก อนนต์สิริ แสงทักษิณ ประธานเจ้าหน้าที่บริหารและกรรมการผู้จัดการใหญ่ บริษัท ปตท. สำรวจและผลิตปิโตรเลียม จำกัด (มหาชน) หรือ ปตท.สผ. และตำแหน่งนายกสมาคม บริษัท จดทะเบียนไทยได้จัดสัมมนาเรื่องบริหารความเสี่ยง หัวข้อ TLCA Annual Risk Management Conference 2010 เมื่อช่วงต้นปีที่ผ่านมาสรุปใจความได้ว่า ปตท.สผ. ให้ความสำคัญต่อการบริหารความเสี่ยงสูงมากเพราะหากเกิดความผิดพลาดแต่ละครั้งเช่นการขุดเจาะลงไป แต่ไม่พบน้ำมันนั้นหมายถึงเงินจำนวนมหาศาล และองค์กรนี้ราคาน้ำมันคือความเสี่ยงสูงสุดเพราะจะส่งผลกระทบต่อการทำกำไรได้มากที่สุด สำหรับ ปตท.สผ. จะมีตัววัดสองชุดสำหรับเป้าหมายในระยะสั้นและระยะยาว ระยะสั้นคือการวัดผลการปฏิบัติงานและตัวเลขทางการเงินเช่นในปีนี้มีการตั้งเป้าให้องค์กรเติบโตขึ้นเช่นต้องผลิตน้ำมันได้สามแสนบาร์เรลต่อวันเป็นเป้าหมายร่วม

 

     “ซึ่งภายใต้เป้าหมายการผลิตเช่นนี้หน่วยงานที่ดูแลต้องดูความเสี่ยงเกี่ยวกับต้นทุนเฉลี่ยของการผลิตต่อหน่วยว่าต้องไม่เกินเท่าไหร่ เป็นเป้าหมายตัวเลขของการเข้าไปสำรวจการค้นหาปริมาณสำรองเพิ่มขึ้นค่าใช้จ่ายต่อหน่วยตัวเลขในการเจาะสำรวจในสัดส่วนควรเป็นเท่าไหร่ เช่น ในร้อยหลุมควรขุดเจอไม่ต่ำกว่า 60 หลุมเป็นเป้าหมายในการปฏิบัติการ เป็นต้น ซึ่งเป้าหมายทางการเงินจะวัดตรงๆเป็นกำไรสุทธิหรือผลตอบแทนต่อทรัพย์สิน” ส่วนระยะยาวคือการวัดเรื่องการเติบโตขององค์กรเช่นยุทธศาสตร์ใน 10 ปีข้างหน้าของ ปตท.สผ. ก็คือเติบโตแบบก้าวกระโดดถึง 3 เท่าตัว ซึ่งต้องอาศัยวิธีที่หลากหลายและไม่เคยทำมาเลยในอดีต เช่น ปกติแบบเก่าเคยขอสัมปทานสำรวจและขุดเจาะเปลี่ยนเป็นการซื้อกิจการที่มีอยู่เป็นต้น ซึ่งในแต่ละหน่วยงานก็ต้องทำงานให้บรรลุเป้าหมายองค์กรดังกล่าวซึ่งเป็นเป้าหมายร่วมน้ำมันที่พบและพิสูจน์แล้วมีอยู่ 1,099 ล้านบาร์เรลผลิตและจำหน่ายไปเกือบ 100 ล้านบาร์เรลต่อปีอีก 10 ปีแหล่งสำรองน้ำมันที่ถูกค้นพบก็จะหมดโดยหน้าที่ของ ปตท.สผ. คือ สำรวจและผลิตฯ และต้องหามาเติมให้ได้มากกว่าที่ใช้ไป 

 

     ปัจจุบัน ปตท.สผ. ดำเนินธุรกิจสำรวจและผลิตฯ รวมทั้งสิ้น 40 โครงการเป็นโครงการในประเทศไทย 18 โครงการ และ อีก 22 โครงการอยู่ในต่างประเทศ 12 ประเทศ ได้แก่ มาเลเซีย พม่า เวียดนาม อินโดนีเซีย กัมพูชา โอมาน อิหร่าน บาห์เรน แอลจีเรีย อียิปต์ นิวซีแลนด์ และ ออสเตรเลีย ทั้งหมด 40 โครงการแบ่งเป็นโครงการระหว่างการผลิต 17 โครงการระหว่างพัฒนา 5 โครงการและระหว่างสำรวจ 18 โครงการเมื่อพิจารณาจาก" ขุมทรัพย์พลังงาน” หรือปริมาณสำรองที่พิสูจน์แล้วของ ปตท.สผ. ซึ่งมีขนาด 1,099 ล้านบาร์เรลเทียบเท่าน้ำมันดิบอยู่ในประเทศไทย 60% ต่างประเทศ 40% โดยแบ่งเป็นแหล่งก๊าซ 80% แหล่งน้ำมัน 20% สำหรับกลยุทธ์กระตุ้นความคิดนอกกรอบที่ถูกนำมาใช้ ได้แก่ การตั้งเป้าหมายระยะยาวในการเพิ่มปริมาณการผลิต จากปัจจุบันที่อยู่ประมาณ 3 แสนบาร์เรลเทียบเท่าน้ำมันดิบต่อวันเป็น 9 แสนบาร์เรลในปี 2563 ทะยานขึ้นติดอันดับ 1 ใน 5 ของ บริษัท สำรวจและผลิตฯ แถวหน้าในภูมิภาคเอเชีย

 

สนับสนุนบทความโดย ALLMAXBET  บาคาร่า  เกมส์บาคาร่าสนุกสุดมันส์  คาสิโนออนไลน์ที่ดีที่สุดในเอเชีย

Share this comment


Link to comment
Guest
You are posting as a guest. If you have an account, please sign in.
Add a comment...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.